بعد از هر مرگی باید سوگواری انجام بشه. اگر دوست دارین به یک نفر کمک کنید که راحتتر مراحل سوگواری رو بگذرونه، این کارها رو انجام بدین.
کسی که سوگواره باید احساساتش رو تخلیه کنه. بذارین گریه کنه، داد بزنه، از دلتنگیهاش بگه، ناله کنه تا تخلیه بشه. جلوی گریه و زاری یک نفر رو گرفتن باعث نمیشه غم اون آدم کم بشه، فقط این حس تلخ توش انباشته میشه.
وقتی باهم حرف میزنین در مورد خاطرات خوبی که با فرد فوت شده داشتین حرف بگین. گفتن حسرتها و کارهایی که براش انجام نشده حال فرد سوگوار رو بدتر میکنه.
بذارین کسی که سوگواره، خودش بره دنبال کارهای تدفین و باطل کردن شناسنامه و بقیه کارها. این تو طولانی مدت حالش رو بهتر میکنه.
به کسی که سوگواره کمک کنید، بره وصیت فرد فوت شده رو انجام بده. حتی اگه وصیت در این حد باشه که کتابهاش رو به یه کتابخونه ببخشه.
فرد سوگوار باید بپذیره کسی که فوت شده دیگه نیست. وقتی دیدیمش نگیم، انگار هنوز اینجاست، جای این کار کمکش کنید غیر از یکی دوتا یادگاری مهم، بقیه وسایل و لباسا رو جمع کنه و اتاق کسی که فوت شده رو به یه کار دیگه اختصاص بده.