بلاک چین یه سیستم برای مدیریت اطلاعاته. مثل یه زنجیره که رو هر دونه ی زنجیر اطلاعات ذخیره شده. به این دونهها میگن بلوک اطلاعات. تو بلاک چین همه اعضا به همه اطلاعات دسترسی دارن و اطلاعات روی یه سرور مرکزی ذخیره نمیشه. اینجوری دیگه یه مدیریت مرکزی وجود نداره که برای همه تصمیم بگیره، و چون سرور مرکزیای در کار نیست با یه خرابکاری، کل اطلاعات از بین نمیره. دستکاری اطلاعات هم سختتره چون هیچ بلوک اطلاعاتیای نمیتونه به زنجیره اضافه بشه مگه اینکه اکثریت تاییدش کنن.
اطلاعات بلوکها با یه منطق ریاضی به هم وابستهن. درست مثل دومینو اگه اطلاعات یکی از بلوکها توی بلاکچین دستکاری بشه، اطلاعات بلوکهای بعدیِ زنجیره به هم میریزه و غلط میشه.
معروفترین کاربرد بلاکچین، بیت کوینه که اونجا هر بلوک، حاوی اطلاعات تراکنشه و امنیتش از این جهت بالاست که اگه یکی اطلاعات تراکنشها رو دستکاری کنه، اطلاعات بلوکهای بعدی هم نامعتبر میشه.
بلاکچین به درد جاهایی میخوره که دیتاها خیلی ارزشمندند و نباید گذاشت توش تقلب بشه، مثل تراکنشهای مالی و انتخابات الکترونیک.